در این دوران ننگین، شاه به عنوان مزدوری دست نشانده که آمریکا او را نجات داده بود بر کشوری حاکم شد که ملت آن را به آمریکا فروخت و در اجرای طرح ها و قوانینی که بطور کامل در راستای منافع آمریکا بود تلاش می کرد. کنسرسیوم نفتی، اصلاحات ارضی و لایحه کاپیتولاسیون تنها بخشی از طرح هائی بود که آمریکا بر ایران تحمیل کرد.

در این گونه طرح ها و لایحه ها، شاه با کمک سیاستمداران خود فروخته اش با نمایندگان مجلسین (شورای ملی و سنا) لابی می کردند که بدون چون و چرا آنها را تصویب کنند. بدینوسیله آمریکا منافع خود را در غارت نفت ایران و دیگر منافعی که داشت تأمین می کرد.

علاوه بر این دولت دست نشانده ی ایران به رهبری محمد رضا پهلوی کشور را در فقر و تنگدستی ملت و عقب ماندگی کامل قرار داده بود. در آمد کشور صرف عیاشی و خوشگذرانی خاندان پهلوی و مقامات دولتی می شد. روستاهای کشور در فقر مطلق به سر می بردند که در آن دوران شنیده می شد برخی از آنها مجبور بودند از علف بیابان تغذیه کنند! نه آب بهداشتی بود و نه برق. شهرها هم از مظاهر پیشرفت محروم بودند و به صورت روستائی بزرگ اداره می شدند. حتی در تهران که مرکز حکومت بود و اروپائی های پیشرفته به آنجا می آمدند نه خیابان های آسفالته درستی داشت و نه از مترو خبری بود. افراد مسن بیاد دارند که برخی از خیابان ها تنها وسط آنها اسفالت و طرفین آنها خاکی بود. اتوبوس های شرکت واحد دستگاه های قدیمی دود زا و داخل آنها کثیف بود.

از این ها مهمتر اینکه کسی حق اعتراض هم نداشت و ساواک جهنمی را که شاه بوجود آورده بود نفس افراد معترض را می گرفت و آنها تحت شکنجه های وحشیانه قرار می داد. بسیاری از روحانیان، وعاظ و دانشگاهیان بودند که بواسطه اعتراض به زندان افتاده و تحت شکنجه های طاقت فرسا قرار گرفته بودند.

اوج این اعتراضات زمانی بود که امام خمینی (ره) مبارزات خود را علیه آن دولت دست نشانده آغاز کردند. شدت این اعتراضات در 15 خرداد 1342 بود که تعدادی از مردم قیام کرده با اسلحه مزدوران شاه بقتل رسیدند. امام خمینی پس از آن دستگیر و زندانی و بعد هم به ترکیه و از آن پس به عراق تبعید شدند. امام دست از مبارزه بر نداشت و از دور مبارزات مردمی را هدایت می کرد.

این دوران که پانزده سال به طول انجامید و در خلال آن ملت ایران نهایت ظلم ها و ستم های شاهنشاهی را از ساواک و نیروهای نظامی و انتظامی شاه لمس کردند. سرانجام انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی در سال 1357 به پیروزی رسید و سلطه و هیمنه ی امپریالیستی آمریکا در ایران شکسته شد. جمهوری اسلامی ایران با سرعت در ایران اسلامی تشکیل شد و کشور ایران با شعار « نه شرقی ، نه غربی» - که در آن زمان دو ابر قدرت شرق به رهبری اتحاد جماهیر شوروی و ابر قدرت غرب به رهبری آمریکا کشورها را بین خود تقسیم کرده بودند- استقلال خود را باز یافت.

از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی دو ابر قدرت بویژه آمریکای جنایتکار دشمنی و خصومت خود را با آن شروع کردند. از آن زمان تا کنون که چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد آمریکا از هیچ توطئه ای علیه جمهوری اسلامی فروگزار نکرده و همواره در صدد براندازی این نظام اسلامی بوده است تا دوباره سلطه ی شوم خود را بر این کشور برقرار کند.

بخشی از توطئه های شیطان بزرگ علیه ملت ایران که تفصیل آن ها را در فصل نهم این کتاب خواهید خواند عبارت بوده اند از: مصادره ی اموال و دارائی های ایران در آمریکا، حمله نظامی به طبس، حمایت از کودتای نوژه، حمایت از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، حمله به هواپیمای مسافر بری ایران در خلیج فارس، وضع تحریم های ظالمانه علیه ملت ایران، تبلیغات مسموم و جنگ روانی دائم و سرمایه گزاری کلان علیه جمهوری اسلامی، اسلام هراسی، شیعه هراسی و ایران هراسی و تهاجم فرهنگی علیه نظام و ...

به رغم این همه توطئه ها، بحمد الله جمهوری اسلامی ایران روز به روز قوی تر شده و به اهداف خود رسیده است. پیشرفت های مادی و معنوی جمهوری اسلامی ایران امروزه بر کسی پوشیده نیست. سخن جک استراو وزیر خارجه اسبق انگلیس که در سال 1392 به تهران سفر کرده بود در مورد پیشرفت های تهران معروف است.

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ایندیپندنت ،‌ وی در ابتدای این یادداشت نوشته است: «وقتی به همراه هیئت پارلمانی انگلیس از فرودگاه [امام] خمینی به سمت هتلمان در مرکز شهر تهران در حال حرکت بودیم، از حجم زیرساخت‌هایی که در این 9 سال که من به ایران نرفتم ساخته شده، جا خوردم. هنوز هم اتوبان‌های جدید و خطوط جدید مترو در دست ساخت است. تهران بی‌توجه به تحریم‌ها بیش از آنکه شبیه مثلاً بمبئی یا قاهره باشد، به مادرید یا آتن شباهت دارد».[1]

البته اطلاعات جک استراو در مورد پیشرفت های علمی، تکنولوژی و پزشکی و غیر اینها احتمالاً ناقص است. پیشرفت هائی که رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای در بیانیه ی مهم گام دوم به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ 22/11/1397 به آنها اشاره کردند:

«ثانیاً: موتور پیشران کشور در عرصه‌ی علم و فنّاوری و ایجاد زیرساخت‌های حیاتی و اقتصادی و عمرانی شد که تا اکنون ثمرات بالنده‌ی آن روزبه‌ روز فراگیرتر می شود. هزاران شرکت دانش‌بنیان، هزاران طرح زیرساختی و ضروری برای کشور در حوزه‌های عمران و حمل‌ونقل و صنعت و نیرو و معدن و سلامت و کشاورزی و آب و غیره، میلیون‌ها تحصیل‌کرده‌ی دانشگاهی یا در حال تحصیل، هزاران واحد دانشگاهی در سراسر کشور، ده‌ها طرح بزرگ از قبیل چرخه‌ی سوخت هسته‌ای، سلّول‌های بنیادی، فنّاوری نانو، زیست‌فنّاوری و غیره با رتبه‌های نخستین در کلّ جهان، شصت برابر شدن صادرات غیرنفتی، نزدیک به ده برابر شدن واحدهای صنعتی، ده‌ها برابر شدن صنایع از نظر کیفی، تبدیل صنعت مونتاژ به فنّاوری بومی، برجستگی محسوس در رشته‌های گوناگون مهندسی از جمله در صنایع دفاعی، درخشش در رشته‌های مهم و حسّاس پزشکی و جایگاه مرجعیّت در آن و ده‌ها نمونه‌ی دیگر از پیشرفت، محصول آن روحیه و آن حضور و آن احساس جمعی است که انقلاب برای کشور به ارمغان آورد. ایرانِ پیش ‌از انقلاب، در تولید علم و فنّاوری صفر بود، در صنعت به‌جز مونتاژ و در علم به‌جز ترجمه هنری نداشت».[2]

اکنون که اوج دشمنی شیطان بزرگ علیه نظام و ملت ایران است و در رأس آن مردی تاجر روانی به نام «دونالد ترامپ» قرار دارد که همه ی دشمنان سرسخت جمهوری اسلامی ایران را در دولت خود جای داده، پیمان های بین المللی را زیر پا گزارده[3] و حتی متحدان اروپائی خود را ناراضی کرده است جای آن دارد که کتابی در باره «جنایات آمریکا در طول تاریخ» نوشته شود تا ظلم و ستم این فرعون زمان بیشتر بر ملا شود.

کتاب حاضر که محصول مطالعات چند ساله این جانب است و از خبرگزاری ها و منابع معتبر جمع آوری کرده ام را با این نگاه تقدیم خوانندگان محترم می نمایم.

به امید روزی که این ابرقدرت هم مانند ابرقدرت شرق و دیگر ابرقدرت های تاریخ به حکم سنت قطعی الهی فروپاشیده شود.

محمد باقر انصاری

تهران/ اردیبهشت ماه 1398

[1] - سایت باشگاه خبر نگاران جوان ، مورخ 28 دی ماه 1392.

[2] - http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=41673

[3] - او طی دوسال ریاست جمهوری اش پیمان های زیر را نقض کرده و از آنها خارج شده است: پیمان تجاری اقیانوس آرام (TPP)، خروج از توافق پاریس در مورد محیط زیست، خروج از یونسکو و حمایت علنی از رژیم اشغالگر قدس، نقض پیمان مهاجرتی سازمان ملل موسوم به توافق نیویورک، نقض پیمان برجام در مورد برنامه هسته ای صلح آمیز ایران، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل و نقض قرار داد تجارت آزاد آمریکای شمالی موسوم به «نفتا». او همچنین بر خلاف قوانین بین المللی اموری را اعلام و اجرا کرده است، مانند انتقال سفارتخانه آمریکا به قدس شریف، اعطای بلندی های جولان سوریه به اسرائیل، اعلام تروریستی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران، بر گرداندن تحریم های قبل از برجام، وضع تحریم های جدید مانند تحریم کامل نفتی و بانکی ایران و تحریم نقل و انتقال فلزات.