این قتل ها در کلمبوس درحالی رخ دادند که در تابستان گذشته، ۲۵ مه ۲۰۲۰ (5 خرداد 1399) مرد سیاه پوستی زیر زانوی یکی از افسران پلیس شهر مینیاپولیس از ایالت مینه‌سوتا در ایالات متحده آمریکا به نام «درک چاوین» قرار گرفت. او با خشم فراوان زانوی خود را برای حدود 7 دقیقه روی گردن آن سیاه پوست به نام «جرج فلوید» گذاشت و آنقدر فشار داد تا زیر زانویش جان داد. او به ناله ها و التماس های آن مرد سیاه پوست اصلاٌ توجه نکرد. این حادثه با دوربین موبایل، توسط رهگذرانی که در حال عبور بودند، ضبط و در شبکه‌های اجتماعی به صورت گسترده منتشر شد.

سابقه تاریخی

رفتار دولت ایالات متحده و اهالی سفید پوست آمریکا در برابر رنگین پوستان از یدو تأسیس آن تا کنون بسیار نفرت آور و خشن بوده است. از سال 1880 تا 1890 به مدت ده سال، هر سال 100 نفر سیاه پوست در آمریکا لینچ شدند، یعنی یا آنها را زنده زنده سوزاندند، یا قطعه قطعه کردند یا به دار آویختند. داستانهای غم انگیز و چندش آور رفتار با سیاه پوستان در آمریکا که حتی از دوران بردگی هم زشت تر بوده در کتاب های زیادی که در این موضوع به رشته تحریر در آمده است نقل شده است. یکی از بهترین این آثار کتاب «ریشه ها» تألیف یک رنگین پوست که خود قربانی این تبعیض ها و رنجها به نام «الکس هیلی» بوده است، می باشد. مطالعه این کتاب که توسط آقای علیرضا فرهمند از انگلیسی به فارسی ترجمه و توسط «شرکت سهامی کتابهای جیبی» چاپ و منتشر شده است توصیه می شود.

تا قبل از لغو برده داری در آمریکا، یعنی در سده های 17 تا 19 خرید و فروش بردگان آفریقائی سیاه پوست و واردات و صادرات آنها مانند دیگر کالاها رائج بود. بگونه ای که کشتی های پر از بردگان از آفریقا وارد آمریکا می شد و بازار فروش آنها تشکیل می شد. در روزنامه ها آگهی می شد که برده های قوی و چابک وارد شده به بهای مناسب به فروش می رسند. تصویر این آگهی های روزنامه ها و تجارتخانه های برده فروشی و نحوه تعامل با آنها که در اسناد تاریخی موجود است بسیار چندش آور هستند.

نمونه ای از آگهی های تجارت برده در آمریکا

اعلام قیمت های بردگان با مشخصات آن ها

بردگان دارای دو نوع استفاده بودند یکی در مزارع کشت پنبه که کارهای طاقت فرسائی را انجام می دادند و دیگری در منازل که باید از اعضای خانواده برای انجام کارهای مختلف تبعیت می کردند. تنبیهات بدنی سختی در باره آنها روا می داشتند و شلاق زنی روش معمول تنبیه بردگان بود، به گونه ای که آثار آن در پشت کمر آنها برای همیشه باقی می ماند. بردگانی که احیاناً فرار می کردند آنها را با غل و زنجیر برای مدتی طولانی می بستند. یکی از این روشها این بود که زنجیر کلفتی که یک طرف آن قفل برای زدن به ساق پا بود و طرف دیگر وزنه بسیار سنگینی به آن متصل بود مورد استفاده قرار می گرفت. کافی است تصاویر موجود در اینترنت را تحت عنوان برده داری در آمریکا مشاهده نمائید تا ببینید خشونت هائی که در باره بردگان اعمال می شد در مورد حیوانات هم بکار نمی رفت!

نمونه هائی از شکنجه بردگان

در طول زندگی ذلت بار و رقت انگیز سیاه پوستان در آمریکا، شخصیت هائی از رنگین پوستان علیه این وضعیت رقت بار قیام کرده و به مبارزات گسترده ای دست زدند. از میان آنها باید از الیجاه محمد، ملکم ایکس، مارتین لوتر کینگ و لوئیس فراخان که برخی از آنها در اثر مبارزاتشان ترور شدند، نام برد.

به رغم این که سالهاست که برده داری در آمریکا لغو و به ظاهر مسأله تبعیض نژادی حل شده است، هنوز هم آثار این تبعیض ها موجود و ستم به سیاه پوستان در آمریکا ادامه دارد. کتاب ها، مقالات و فیلم نامه های متعددی که هر از چندی در آمریکا تهیه و منتشر می شود حاکی از وجود تبعیض های ناروا در باره سیاه پوستان است.

فیلم «خدمتکار» (The Help) در مورد سیاه پوستان جزو بهترین آثاری بود که به اکران جهانی در آمد و به خصوص در آمریکا با استقبال خوبی مواجه شد، چرا که رمان مورد اقتباس این فیلم در سال 2009 به قلم «کاترین استاکت» منتشر شد و در همان هفته های ابتدایی به فروش گسترده ای دست یافت.

«خدمتکار» در سال1960 ، در ایالت می سی سی پی، به روایت داستان زنی سیاهپوست و میان سال به نام «ابیلین کلارک» می پردازد که تمام عمر خود را وقف خدمت به خانواده های سفید پوست کرده و کودکان آنها را تر و خشک کرده بود اما آنها به شدت بد رفتار، متکبر و نژاد پرست بودند و از این که او حتی از توالت شان استفاده کند اکراه داشتند.

اکران فیلم «خدمتکار» در دولت یک رئیس جمهور سیاهپوست (باراک اوباما) و در دورانی که بیشترین افتخارات سرزمین پهناور آمریکا در موسیقی و ورزش توسط سیاهپوستان به دست می آید خود بیانگر آن است که شاید هنوز هم در این جامعه آدم های نژاد پرستی باشند که بر سر در رستوران هایشان بنویسند « ورود سگ و سیاه ممنوع» !

اکرام و احترام به سیاه پوستان در اسلام

به رغم این که هر روزه این همه تبلیغات سوء علیه اسلام می شود و به اسلام هراسی و اسلام ستیزی دامن زده می شود، اگر کسی اندک آشنائی با این آئین پر افتخار داشته باشد می داند که در این آئین هیچ گونه تبعیض نژادی وجود ندارد و انسان ها از هر نژادی محترم هستند.

این سخن معروف پیامبر گرامی اسلام (ص) در منابع و آثار بی شمار نقل شده است که: «ایها الناس! ان ربکم واحد و ان اباکم واحد، لا فضل لعربي على عجمي ولا لعجمي على عربي ولا لأحمر على أسود ولا لأسود على أحمر إلا بالتقوى، إن أكرمكم عند الله أتقاكم». یعنی: ای مردم! آگاه باشید که پروردگارتان یکی است و پدرتان نیز یکی است. هیچ عربی بر غیر عربی و هیچ غیر عربی بر عربی و نه سرخ پوستی بر سیاه پوست و نه سیاه پوستی بر سرخ پوست هیچ گونه برتری ندارد مگر به تقوا و پرهیزگاری که گرامی ترین شماها نزد خداوند پرهیزگار ترین شماست. در برخی از نقل های این حدیث انسانها به دندانه های شانه تشبیه شده اند: «الناس سواسیه کاسنان المشط».

پیامبر اسلام (ص) در عمل نیز تابع همین گفتار ارزشمند بود.. بلال حبشی سیاه پوست، مؤذن پیامیر نزد آن حضرت از ارج و قرب زیادی برخوردار بود. صداقت و امانت داری او موجب شده بود که خزانه دار بیت المال پیامبر باشد.

نجاشی، پادشاه حبشه ا(تیوپی کنونی) سیاه پوست بود که مهاجران اولیه اسلام را به کشورش راه داد و به وسیله نامه پیامبر اسلام (ص) نزد جعفر ابن ابی طالب که از مهاجران بود اسلام آورد. او همواره مورد عنایت و احترام پیامبر اسلام بود.

جویبر یکی دیگر از سیاه پوستان مورد علاقه پیامبر بود که یکی از اشراف عرب به توصیه آن حضرت دخترش را به عقد ازدواج او در آورد. همچنین پیامبر، زینب دختر عمه خود را به ازدواج زید ابن حارثه که جوانی سیاه چهره بود در آورد.

سیره پیامبر اسلام در طول دوران رسالت چنین بود که تبعیضات نژادی و فخر فروشی اشراف و معاریف قبیله ای و ثروتمندی را از بین ببرد و بین همه آنها اخوت و برادری ایجاد نماید.

اهلبیت گرامی آن حضرت نیز از همین سیره پسندیده پیروی می کردند و برای سیاه و سفید و عرب و عجم بطور یکسان احترام قائل بودند.

جَون بن حُوَی از شهدای واقعه کربلا، سیاه پوستی از اهل نوبه (منطقه ای در آفریقا) بود که مورد لطف امام حسین (ع) قرار گرفت و افتخار یاری آن حضرت را پیدا کرد و در رکاب آن حضرت جنگید و شهید شد.

تنی چند از ائمه طاهرین (ع) همسری از زنان آفریقائی که نوعاً کنیز بودند اختیار کردند: مادر امام موسی کاظم (ع) حمیده بربریه ، مادر امام رضا (ع) نجمه مغربیه، مادر امام جواد (ع) سبیکه نوبیه، مادر امام هادی (ع) سمانه مغربیه، مادر امام حسن عسکری (ع) حُدَیث و مادر امام زمان (عج) نرجس خاتون، کنیزی از نوادگان قیصر روم بود.

عبد الله ابن صلت از قول مردی از مردم بلخ نقل می کند: در سفر امام رضا (ع) به خراسان همراه او بودم. روزی سفره انداختند. آن حضرت غلامان سیاه و غیر سیاه خود را بر سر سفره دعوت کرد. به او گفتم: آیا بهتر نیست اینها بر سر سفره ای جداگانه بنشینند؟ حضرت فرمود: خاموش! پروردگار همه یکی و مادر یکی و پدر یکی است و پاداش به اعمال است.[1]

روایت شده که موسی ابن جعفر (ع) به مردی سیاه پوست و بد چهره برخورد کرد. ابتدا حضرت به او سلام کرد و نزد او نشست و طولانی با او گفتگو کرد. سپس به او گفت: اگر کاری و احتیاجی برای من پیش آمد به من کمک خواهی کرد؟

کسی به آن حضرت عرض کرد: یابن رسول الله، آیا با این شخص می نشینی و از نیازهای خود از او سؤال می کنی در حالی که او به شما محتاج تر است؟!

حضرت فرمود: بنده ای از بندگان خدا، برادری بر حسب کتاب خدا و همسایه ای در شهر خدا است. ما با او در بهترین پدران حضرت آدم (ع) و بهترین ادیان، اسلام، مشترک هستیم. شاید روزگار ما را روزی به او محتاج و نیازمند کند، آنگاه بعد از فخر فروشی به او، او ما را در برابرش فروتن ببیند![2]

به پیروی از پیامبر گرامی اسلام و اهلبیت طاهرینش (علیهم السلام) علما، مراجع تقلید و بزرگان مکتب تشیع نیز سیره آنها را ادامه داده و برای نجات محرومان و سیاه پوستان از ظلم و ستم مستکبران کوشیده اند.

امام خمینی (ره) در یکی از پیام های حج که سالانه صادر می کردند نوشتند:

«امروز فرياد برائت ما از مشركان و كافران، فريادِ از ستم ستمگران و فرياد امتى است كه جانشان از تجاوزات شرق و غرب و در رأس آنان امريكا و اذناب آن به لب رسيده است وخانه و وطن و سرمايه‏اش به غارت رفته است..

و نيز فرياد برائت ما فرياد مردم مسلمان افريقا است، فرياد برادران و خواهران دينى ما كه به جرم سياه بودن، تازيانه ستمِ سيه روزان بى‏فرهنگِ نژادپرست را مى‏خورند..

فرياد برائت ما، فرياد برائت مردم لبنان و فلسطين و همه ملتها و كشورهاى ديگرى است كه ابرقدرتهاى شرق و غرب، خصوصاً امريكا و اسرائيل به آنان چشم طمع دوخته‏اند و سرمايه آنان را به غارت برده‏اند ونوكران و سرسپردگان خود را به آنان تحميل نموده‏اند و از فواصل هزاران كيلومتر راه به سرزمينهاى آنان چنگ انداخته و مرزهاى آبى و خاكى كشورشان را اشغال كرده‏اند ..»[3]

همچنین امام خمینی (ره) در پی اشغال لانه جاسوسی آمریکا در تهران[4] و به گروگان گرفته شدن 66 نفر کارمند این پایگاه جاسوسی دستور دادند زنان و سیاه پوستان آنها را آزاد کنند. آزادی آنها موجی از شادی را در جامعه سیاه پوستان آمریکا که همواره تحقیر شده بودند ایجاد کرد. پس از آزادی آنها تعداد زیادی از سیاه پوستان خطاب به امام خمینی نامه های حاوی تقدیر و سپاس و تعریف و تمجید از اسلام ارسال کردند که بخشی از آنها توسط سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو دریافت، ترجمه و به دفتر امام ارسال شد.

حرکت زیبای دیگر در این راستا این است که در مراسم عمامه گزاری طلاب در قم، آیت الله عظمی صافی گلپایگانی پس از گذاشتن عمامه بر سر یک طلبه سیاه پوست دست او را می بوسد. تصویر این حرکت عاطفی بعدها در کنار تصویر پلیس خشن آمریکا که زانوی خود را روی گردن یک سیاه پوست آمریکائی (جرج فلوید) فشار داد تا او را خفه کرد در فضای مجازی منتشر و دست به دست شد.

اکرام و احترام به سیاه پوستان یک نمونه از دستورات اسلام است که همرا ه با آن صدها دستور و وظیفه اخلاقی دیگر در این آئین پاک محمدی وجود دارد که متأسفانه از یک سوی بسیاری از مسلمانان به آنها توجه ندارند و یا به آنها عمل نمی کنند و از سوی دیگر دشمنان اسلام همواره سعی کرده اند در مورد زیبائی های اسلام پنهان کاری کنند و به اسلام هراسی و اسلام ستیزی دامن بزنند.

یرِیدُونَ لِیطْفِؤُا نُورَ الله بِأَفْواهِهِمْ وَاللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کرِهَ الْکافِرُونَ. (سوره صف، آیه 8)

************

اکنون پس از یک سال دادگاه علیه پلیس مجرم رأی صادر کرده است. خیر زیر را ملاحظه فرمائید:

جو بایدن در استقبال از رای دادگاه پرونده جرج فلوید:

یک گام عظیم رو به جلو است؛ اما کافی نیست

رئیس جمهوری ایالات متحده به رای هیئت منصفه دادگاه رسیدگی به پرونده مرگ جرج فلوید، واکنش نشان داد و از گناهکار شناخته شدن مامور پلیس برکنار شده استقبال کرد.

رئیس جمهوری آمریکا ساعتی پس از اعلام نتیجه رای به همراه معاونش کامالا هریس در کاخ سفید حاضر شد و گفت: «امروز، یک هئیت منصفه در مینه سوتا افسر سابق پلیس مینیاپولیس، درک شووین را در قتل جرج فلوید گناهکار شناخت.»

آقای بایدن این رای را «یک گام رو به جلو» خواند و گفت در حالی که هیچ چیز نمی تواند جرج فلوید را بازگرداند، این رای می تواند گامی بزرگ در جهت حرکت «به سوی عدالت در آمریکا باشد.»

آقای بایدن تاکید کرد: «هیچکس نباید بالاتر از قانون باشد. رای امروز این پیام را می فرستد، اما کافی نیست.»

او اضافه کرد که نباید در این مرحله متوقف شد و «برای تغییر و اصلاح واقعی، ما می توانیم و باید کار بیشتری کنیم تا احتمال این که فجایعی نظیر این هرگز رخ بدهد، کاهش یابد.»

رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری ایالات متحده هر دو بر مبارزه برای پایان «نژادپرستی سیستماتیک» تاکید کردند.

دِرِک شووِن، مامور سابق پلیس شهر مینیاپولیس در ایالت مینه سوتا، در دادگاهی که به مرگ جرج فلوید، یک آمریکایی آفریقایی تبار رسیدگی می‌کرد، گناهکار شناخته شد.

جرج فلوید مرد ۴۶ ساله آمریکایی‌ آفریقایی‌تباری بود که روز دوشنبه ۵ خرداد سال گذشته توسط مامور پلیس سفیدپوست شهر مینیاپولیس در ایالت مینه‌سوتا به ظن کلاهبرداری بازداشت شد. درک شووین پلیسی که او را بازداشت کرد، برای ۹ دقیقه و نیم زانوی خود را روی گردن جرج فلوید گذاشت و آقای فلوید درحالی که مادر خود صدا می‌زد و می‌گفت نمی‌تواند نفس بکشد، جان باخت.

هیئت منصفه دادگاه روز سه شنبه ۳۱ فروردین این مأمور برکنار شده پلیس را در سه اتهام از جمله قتل درجه دوم غیرعمد گناهکار اعلام کرد.

به موجب آخرین خبر، جمعه چهارم تیرماه 1400 قاضی دادگاهی در شهر مینیاپولیس در ایالت مینه‌سوتای‌ آمریکا «دریک شاون»، مأمور سابق پلیس، را به جرم قتل «جورج فلوید» به ۲۲ سال و شش ماه زندان محکوم کرد.

هیئت منصفه ۱۲ نفره این دادگاه در ۲۱ فروردین سال جاری دریک شاون ۴۵ساله را در سه اتهام قتل از درجه دو و درجه سه گناهکار شناخته بود.

مرگ جرج فلوید باعث اعتراضات گسترده نسبت به نژادپرستی در آمریکا و کشورهای دیگر جهان شد و بسیاری در آمریکا خواستار اصلاحاتی برای کاهش خشونت ماموران پلیس شده‌ بودند.

گوشه ای از تظاهرات ضد نژاد پرستی آمریکا و هجوم وحشیانه پلیس

1- سید مرادی، سید احمد، «شیعه در آفریقا» ص 50، به نقل از وسائل الشیعه، ج 16، ص 423.

2- ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص 305.

3- پیام حج مورخ 6 مرداد 1366/ 1 ذی الحجه 1407 ، صحیفه امام، ج، 20، ص 317.

4- سفارت آمریکا در تهران که پس از اشغال آن توسط دانشجویان پیرو خط امام به « لانه جاسوسی آمریکا » معروف شد در تاریخ 13 آبان 1358 به تصرف دانشجویان در آمد. انگیزه های اصلی این حرکت: اعتراض به جنایت های 25 ساله آمریکا در ایران که به طور مشخص با کودتای 28 مرداد 1332 آغاز شده بود، اعتراض به حضور شاه مخلوع در آمریکا و عدم تحویل او برای محاکمه، و اعتراض به مداخله گری آمریکا در أمور ایران در طول 9 ماه (بین 22 بهمن 1357 تا 13 آبان 1358) و انواع توطئه ها و جاسوسی ها علیه انقلاب اسلامی در سراسر کشور بود. امام خمینی، بنیان گزار انقلاب اسلامی، از اشغال لانه جاسوسی آمریکا حمایت کرده و آن را انقلاب دوم نامیدند.