عمل به این رسم در حال حاضر نیازمند به دریافت برگه اجازه نامه از طرف شهرداری نیویورک است که در آن والدین مسئولیت هرگونه مشکلات بهداشتی ناشی از مکیده شدن آلت تناسلی پسرشان توسط دلاک را شخصا بر عهده میگیرند، اما برخی از خانواده های یهودی به این محدودیت اعتراض دارند و معتقدند انجام این رسم دینی شان بایستی آزاد و بدون محدودیت باشد.[1]

تحریف ها و خرافات در آئین یهود

یکی از موارد نکوهش یهود در قرآن کریم کار «تحریف» ، تغییر و دخل و تصرف آنها در کتاب آسمانی شان است. آنها در قرآن بخاطر این کار خیانت آمیز و زشتشان بشدت و بطور مکرر مورد خشم و نکوهش قرار گرفته اند.[2]

شایان ذکر است که حاخامهای یهودی از دیر باز و طی سالهای متمادی شرح ها و تفسیرهای خود سرانه و گوناگونی برتورات می نوشتند که همه آنها را حاخام « یوخاس » درسال1500 م جمع آوری نموده و به اضافه چند کتاب دیگر که در سالهای 230 و 500 م نوشته شده بودند، به نام «تلمود » یعنی تعلیم دیانت وآداب یهود، جمع آوری کرد.

در تلمود آمده است که خداوند عاشق دو خون است: یکی خون موضع ختنه و دیگری خون قربانی در عید فصح. در باب احکام خون در تلمود مطالب خود بافته و عجیبی وجود دارد که مطالعه آنها شگفتی آفرین است. در باره ختنه و احکام آن از جمله مکیدن خون آن توسط ختنه گر تصریحات گسترده ای وجود دارد که نوشته شده بدون هیچ شرم و حیا باید این حکم اجراء شود. جزئیات این حکم در سایت ذیل آمده است:

http://www.come-and-hear.com/editor/br_4.html

عید فصح چیست؟

واژه ی فِسَح یا پسح که به عبری «پاسخا» میگویند به معنی عبور است. و این عید بمناسبت عبور و خروج بنی اسرائیل از سرزمین مصر و نجات آنها از دست فرعونیان هر ساله برگزار می شود. در قرآن کریم مکرر به این داستان و برخی از جزئیات آن اشاره شده است و بر بنی اسرائیل منت گذاشته شده که خداوند حضرت موسی علیه السلام را فرستاد تا آنها را از شر فرعونیان نجات دهد که سرانجام پس از مبارزات طولانی این اراده الهی تحقق یافت و فرعونیان در رود نیل غرق شدند.

بموجب آنچه در تواریخ آمده است بنی اسرائیل 210 سال پس از ورود یعقوب و فرزندانش به مصر برای ملاقات یوسف و استقرار در سرزمین مصر از آنجا خارج شدند. تاریخ خروج آنها مقارن با روز 15 ماه نیسان (برابر با 8 اردیبهشت) سال2448 عبری بود. (اکنون سال 5771 عبری است). نوشته شده جمعیتی که از سرزمین مصر خارج شد به غیر از زنان و اطفال 600 هزار مرد پیاده بوده است.

یهود سراسر جهان به مدت 8 روز و در داخل اسرائیل به مدت 7 روز این عید را جشن می گیرند. دو روز اول و دو روز آخر آن زروزهای مقدس و تعطیل است.

از آداب این روزها خوردن نان فطیر (ور نیامده) که آنرا به عبری «مصا» می نامند است. گفته می شود از سنت های دیرینه آنها این است که خمیر آن نان را با خون قربانی به هم می آمیزند. همچنین نقل شده است که این خون باید ترجیحاً خون انسان غیر یهودی باشد. در سایت های مختلف مطالب و تصاویر زیادی از این نوع «خونخواری» وجود دارد که البته بسیاری از یهودیان از جمله یهودیان هموطن ایرانی آنرا تکذیب می کنند.

جامعه یهود ایرانی تاکنون چند نامه سرگشاده به دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران نوشته و از این سایت های فارسی که حاوی این گونه مطالب شکایت کرده اند. اما تصاویر جشن های یهودیان ایرانی در آمریکا و غیره که دست ها و دهان خود را با رنگ های خون مانند سرخ کرده و به شادی و پایکوبی پرداخته اند جای انکاری را باقی نمی گزارد.

به هر حال آنچه مهم است و یابد به آن توجه داشت این است که ادیان آسمانی با گذشت زمان آلوده به خرافه ها و تحریف های زیادی شده اند که پالایش آنها ضروری است. اصل و اساس هر آئین آسمانی بر توحید ، اخلاق و ارزش های انسانی استوار است که به مرور زمان دچار تحریف ها شده و همانگونه که امیر المؤمنین علیه السلام تشبیه کرده اند مانند پوستینی است که وارونه پوشیده شود. یهودیت ، مسیحیت و اسلام که ادیان ابراهیمی نامیده می شوند باید هرکدام خود را از خرافه ها رهائی بخشند.

محمد باقر انصاری

[1] - ویدئوی بحث فوق و نظرات کاندیدا ها را میتوانید اینجا ببینید.
http://www.youtube.com/watch?v=tP0fqaiFlXQ&feature=player_embedded

[2] - سوره نساء : آیه 46 ، مائده : 13 و 41.